Yere Çöp Atmak: Küçük Bir Kart, Büyük Bir Kirlilik

Sabah saatleri, işe gitmek için otobüs durağında bekliyordum. Saat 08.10 civarıydı, otobüsün gelmesine yaklaşık 7 dakika vardı. O sırada durakta iki adam yaklaştı. Yaşları 30 ile 40 arasında olmalıydı. Ellerinde KonyaKart (otobüs kartı) vardı. Makinenin başına geçtiler.

İçlerinden biri kartını cihaza yerleştirdi ama çalışmadı. Kartı çıkarıp yere bıraktı. O an göz ucuyla gördüm; başımı tam çevirirken bir şeyin düştüğünü fark ettim. İlk anda “kart düştü” diye düşündüm. İnsanlık namına yanlarına gidip, “Abi kart sizden düştü herhalde” dedim. Adamın cevabı kısa ve netti:
— “Yok, düşmedi. Kart bozulmuştu, attım.”

O anda beynimden yüzlerce düşünce geçti. Kötü bir şey mi söylemeliydim? Sesimi mi yükseltmeliydim? İnsanların cahilliğine mi üzülmeliydim? Dünya bu kadar kirlenmişken, ormanlar yanarken, yağmurlar eskisi kadar yağmazken, nasıl olur da biri plastik bir kartı göz göre göre yere atabilirdi?

Üstelik 2 adım ötede çöp kutusu vardı. Konya’nın bu konuda gayet iyi olduğunu biliyorum; her yerde çöp kutusu var. Ama işte, iki adım atmak yerine, yere atmayı seçti.

O kart plastikten yapılmıştı. Plastik, doğada yıllarca çözülmeyen, toprağa ve suya karışmayan bir madde. Yani sadece çevreyi kirletmiyor; aynı zamanda geleceğimizi de zehirliyor. Hadi diyelim ki dünyayı düşünmüyorsun, hadi diyelim ki doğayı önemsemiyorsun… Peki ya o alanı temizlemek zorunda olan temizlik işçileri? Onların emeğine saygı duymamak da mı bu kadar kolay?

Bu olay bana bir kez daha şunu gösterdi:

Bir insanın çöpünü yere atması sadece çevreye değil, toplumun tümüne zarar veriyor.

🌍 Dünya kirleniyor.

👥 Toplum zarar görüyor.

💪 Temizlik işçileri fazladan yük taşıyor.

🕰️ Atılan plastik yüzlerce yıl doğada kalıyor.

Hepimiz küçük adımlar atarak büyük farklar yaratabiliriz. Çöpümüzü yere değil, çöp kutusuna atmak aslında en basit çevre bilinci göstergesidir. Küçük bir kart, küçük bir çöp gibi görünebilir. Ama işin gerçeği, o kartın doğaya dönüşmesi için yüzlerce yıl gerekebilir.

O sabah durağında yaşadığım olay bana şunu hatırlattı:
Kendi dünyamıza zarar vermek için hiçbir bahanemiz yok.

Bir çöpü yere atmak kolaydır, ama onu toplamak çok daha zor. Doğaya, insanlara ve emeğe saygı için en azından kendi çöpümüzü kendi sorumluluğumuzda tutmalıyız. Çünkü dünya bizim evimiz, başka gidecek yerimiz yok. 🌱